Rezerwat o powierzchni 0,55 ha, utworzony w 1952 roku. Znajduje się w Kielcach, na przedłużeniu ulicy Kazimierza Wielkiego.
Cel ochrony: „Zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych odkrywki skalnej, przedstawiającej interesujący fragment tektoniki hercyńskiej Gór Świętokrzyskich w postaci charakterystycznie i silnie przefałdowanych skał wapiennych, częściowo margli i łupków fransu facji łysogórskiej oraz porastającej ten teren roślinności zielnej i krzewiastej”. W skład rezerwatu wchodzi profil geologiczny odsłonięty przy eksploatacji kamienia we wschodniej części nieczynnego obecnie kamieniołomu. Profil ten z obalonym fałdem skalnym obrazuje procesy tektoniczne. Fałd ten powstał pod wpływem sił działających z północy, a miało to miejsce pod koniec ery paleozoicznej, kiedy to cały obszar Gór Świętokrzyskich został wydźwignięty i silnie pofałdowany. Wielkie wartości dydaktyczne rezerwatu polegają na wyjątkowo wyrazistej formie wykształcenia fałdów. Pierwszym geologiem, który opisał fałd ślichowicki był Jan Czarnocki, wybitny badacz Gór Świętokrzyskich. On też postawił wniosek o wzięcie tego obiektu pod ochronę.